زلال حکمت

ملکات انسان

انسان بعد از تولد حیوان بالفعل و انسان بالقوه است احتیاجاتی چون خوردن وآشامیدن و شهوات و... بالفعل شده و باید پاسخ داده شوند  وانسانیت انسان نیز باید هم گام  با نیاز های حیوانی  رشد وتکامل پیدا کند هیچ کدام نباید مورد غفلت واقع شود  البته هر نیازی که خداوند در وجود انسان قرار داده پاسخ صحیح به آن را نیز قرار داده است  این که خداوند متعال در قرآن انسان را با دوگونه صفت معرفی فرموده  گواه این است که نتیجه ی بد ست آوردن هر ملکه ای چگونه است گروهی از این صفات تا جایی انسان را بالا میبرد که خداون می فرماید تبارک الله احسن الخالقین  وگروهی نیز انسان را تا مرز حیوانات پایین می آورد 

(بل هم اضل ).  راز این تفاوت در بیان صفات انسان چیست 

از آنجا که نظام خلقت نظام احسن است و انسان نیز جزءی از این نظام است  پس انسان بما هو انسان نیک و حسن آفریده شده  ولی بوسیله ی سوء اختیارش به جایی میرسد که سزاوار این صفات مذموم میشود  کسب این ملکات آنقدر مهم است که خداوند در قرآن میفر ماید( ان تبدوا ما فی انفسکم او تخفوه یحاسب کم به الله)  منظور از( او تخفوه )همان ملکات است  نتیجه  ی کنترل نفس و هدایت آن به سمت اخلاق قرآنی متخلق شدن به اخلاق الهی است

این تخلق قلب سلیم را به دنبال دارد یعنی قلبی که از رذایل و آلودگی ها پیراسته شده و به ملکات حسن آراسته شده

نقش قلب سلیم وقتی معلوم میشود که به این سخن از امام صادق علیه سلام توجه کنیم (جایگاه دل نسبت به بدن  همچون جایگاه امام و پیشوا است نسبت به مردم)

پس اگر امام و رهبر خوب بود جامعه نیز خوب است ولی اگر بد بود به تبعش جامعه منحرف میشود

^{..........................................................................................................................}

^{علامه طباطبایی (اعلی الله مقامه الشریف)}

^{خداوند سبحان برای مخلوقاتش مشهود است و از آنان غائب نیست  جز این که خود بینی مخلوقات وتوجه به خودشان آنان را از مشاهده ی خداوند غافل ساخته  ونمیگذارد متوجه شوند که آنان دائما اورا مشاهده میکنند  آری علم به او همیشه ودر هر حال هست ولیکن علم به علم است که گاهی (به خاطر سرگرمی به چیز های دیگر) مفقود میگردد.}